Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
tavan — 1. is. Binanın daxilinin üst örtüsü; səqf. Bir qoca da zilləyərək gözlərini tavana; Ovuşdurub ovucunda tütün tökür qəlyana. S. Rüst.. Alçacıq tavandan torpaq tökülür; Lakin üzlər gülür, baxışlar gülür. Ə. Cəm.. ◊ Tavan altda (altında) qalan deyil … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tab(ü)-taqət — is. <fars.> Güc, qüvvət, taqət, tavan. <Zəhra:> Qalmamış məndə zərrə tabü tavan; Məni qəhr et də, lakin atma, aman!. . H. C.. <Gülçöhrə:> Yox, mən bu hala davam edə bilmərəm. Daha məndə tabü taqət yoxdur. Ü. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
taban — 1. is. 1) Ayağın alt yüzü, aya 2) Üstü kapalı bir yerin gezinilen, ayakla basılan yüzü, tavan karşıtı 3) Ayakkabının alt bölümü 4) Kaide 5) Bir şeyin en alt bölümü 6) Değerlendirmede en alt derece 7) Bir toplumu, bir kuruluşu oluşturan, yönetime… … Çağatay Osmanlı Sözlük
